Medycyna Rockefellera

Światem rządzi dziś medycyna. Lekarze, farmaceuci, eksperci medyczni, politycy ds. opieki zdrowotnej, wielkie koncerny i międzynarodowe organizacje - wszyscy oni chcą decydować o naszym zdrowiu i życiu, a od niedawna również o naszej wolności. Jednocześnie przemysł farmaceutyczny staje się najbardziej dochodową i najprężniej rozwijająca się branżą.
W takiej sytuacji trudno uwierzyć, że jeszcze półtora wieku temu sytuacja wyglądała zupełnie inaczej. Zawód lekarza nie cieszył się szczególnym poważaniem, nie istniały korporacje zawodowe, komisje decydujące o dopuszczaniu leków na rynek, jednolite programy studiów medycznych czy centralnie ustalone procedury leczenia.
W książce Medycyna Rockefellera E. Richard Brown na przykładzie USA szczegółowo opisuje proces przejścia od medycyny naturalnej, której podstawą był kontakt lekarza z pacjentem, do tzw. medycyny proceduralnej, odwołującej się do badań naukowych, a w istocie dążącej do zysku i władzy. Przedstawiając narodziny i rozwój nowoczesnej medycyny, wskazuje na zasadniczą rolę, jaką w jej powstaniu odegrała Fundacja Rockefellera oraz Frederick T. Gates, główny doradca Rockefellera i pomysłodawca medycznych kampanii prowadzonych przez Fundację.

E. Richard Brown (1942-2012), założyciel i dyrektor Centrum Badań nad Polityką Zdrowotną Uniwersytetu Kalifornijskiego, profesor w Szkole Zdrowia Publicznego tej uczelni, a także prezes Amerykańskiego Stowarzyszenia Zdrowia Publicznego. Autor licznych prac naukowych i publicystycznych dotyczących współczesnego systemu opieki zdrowotnej, jego genezy i ograniczeń. Opublikował m.in. Medicine in Crisis: Public Hospitals in California (1981), The Uninsured in California: Causes, Consequences, and Solutions (1997). Prezentowana książka Medycyna Rockefellera należy do najgłośniejszych prac poświęconych narodzinom współczesnego systemu tzw. medycyny proceduralnej.

***

W książce tej postaram się ukazać naukową i technologicznie zaawansowaną medycynę nie jako siłę determinującą współczesną służbę zdrowia, ale jako narzędzie wykorzystywane przez członków zawodów medycznych oraz korporacje do realizacji ich własnych celów. Jednostki i grupy, które dysponują zasobami, wykorzystują je do rozwoju określonych obszarów medycyny. Jednocześnie, wpływając na kierunki rozwoju medycyny, czerpią z niej określone korzyści ekonomiczne i społeczne. A zatem skupiają się na tych obszarach, które przyniosą im najwięcej korzyści.

(ze Wstępu autora)