Sfatenu Our language. Reprint elementarza hebrajskiego Nasz język

Książka Sfatenu / Nasz język" jest reprintem elementarza hebrajskiego, datowanego na jesień 1913. Można przyjąć, że elementarz ten został napisany niewiele ponad dwadzieścia lat po założeniu przez Eliezeraben Jehudę, twórcę współczesnego języka hebrajskiego, towarzystwa Tchijat Jisrael ("Wskrzeszenie Izraela").

Towarzystwo owo stawiało sobie za cel odnowienie języka, którego przez wiele wieków używano niemal wyłącznie w liturgii i literaturze religijnej, oraz edukację młodzieży.

"Sfatenu" nie był pierwszym polskim elementarzem do nauki hebrajskich liter, mimo to zajmuje wśród tych podręczników pozycję wyjątkową.

Słowa, które padają w autorskim wstępie, są rzetelne, a elementarz może być z powodzeniem używany również i dziś.

Pragnąc, by niniejsza publikacja nie stanowiła jedynie ozdoby bibliofilskiej półki, wzbogaciliśmy reprint o współczesny dodatek.

Znajdą w nim Państwo transkrypcję elementarza wraz z tłumaczeniem i objaśnieniami gramatycznymi. Tę część graficznie opracował artysta Ryszard Kajzer, atrakcyjnie ubarwiając ją nowatorsko zaprojektowanymi literami hebrajskimi.

Niniejszy elementarz jest znaczącym źródłem wiedzy o epoce, w której powstał. Jego kart nie zapełniają modelowo grzeczne dzieci, lecz dzieci prawdziwe, również te niegrzeczne i realizujące szalone dziecięce pomysły.

Autorzy nie wychowują czytelników na siłę, moralizatorstwa jest niewiele. Nie cofają się przed nazywaniem rzeczy po imieniu - niejednokrotnie używają słów "głupi" (aż 3 synonimy!) i "zły".

Obok krawca i szewca pojawia się - zgodnie z ideałem syjonistycznym - rolnik, a wraz z nim zwierzęta gospodarskie i narzędzia przeznaczone do pracy na roli. Syjonizm par excellence ograniczony jest do dwóch ostatnich czytanek.

Elementarz zamyka kilka codziennych modlitw - to najbardziej oczywiste zastosowanie nabytej właśnie umiejętności czytania po hebrajsku.

Na okładce, obok chłopca, pojawia się również dziewczynka czytająca książkę.

To, co zgodne ze współczesną wrażliwością, nie było w żydowskiej książce sto lat temu takie oczywiste. Choć dziewczynki przewijają się przez karty elementarza w liczbie mniejszej niż chłopcy, to są one nie tylko ładne i dobre, ale bywają i mądre. Szanowni czytelnicy, życzę Wam przyjemnej lektury."

Małgorzata Kordowicz