Pismo Japońskie. Metody transkrypcji

Jest to pierwsza polska pozycja opisująca systemy pisma Japońskiego, używane współcześnie. Przedstawia znaki dwóch sylabariuszy (hiragany i katakany) oraz opisuje w zarysie znaki - ideogramy (kanji), dzieląc je na grupy pod względem genezy i budowy.

Przedstawiono w niej zarówno znaki drukowane, jak i pisane odręcznie, z zaznaczeniem kolejności pisanych elementów w poszczególnych znakach. Materiał przedstawiono tak, aby mogli z niego korzystać zarówno uczący się języka japońskiego, jak i ci, którzy chcą tylko zapoznać się z głównymi problemami pisma japońskiego, poznać kształty liter znaków i nauczyć się transkrybować po japońsku.

Jednocześnie objaśnienia czytania fonemów japońskich, ukierunkowane na odbiorcę posługującego się językiem polskim, pozwalają poznać właściwą wymowę słów Japońskich.

Spis treści

Wprowadzenie
1. Hiragana
1.1. Analiza fonemów japońskich i symboli hiragany
1.2. Pochodzenie znaków hiragany
1.3. Tworzenie dodatkowych sylab w hiraganie
2. Katakana
2.1. Pochodzenie znaków katakany
2.2. Tworzenie dodatkowych sylab w katakanie
3. Kanji
3.1. Rodzaje ideogramów
3.2. Budowa znaku
3.3. Czytanie znaków
A. Odręczne znaki hiragany. Kolejność pisania elementów z znakach
B. Odręczne znaki katakany. Kolejność pisania elementów z znakach
C. Fragment artykułu z japońskiej gazety
D. Arkusz do pisania znaków
Odpowiedzi

Ewa Krassowska-Mackiewicz - ukończyła japonistykę na Uniwersytecie Warszawskim w 1994 roku. Przez rok była na stypendium na Uniwersytecie w Hiroshimie przyznanym jej przez Japońskie Ministerstwo Edukacji. Od 1997 roku związana jest na stałe z PJWSTK, gdzie jest pracownikiem Katedry Kultury Japońskiej. Autorka zajmuje się metodologią nauczania języka japońskiego, e-learningiem, kaligrafią i rozmaitymi aspektami kultury japońskiej. Autorka kilku poczytnych książek do nauki języka japońskiego.