Ignacego Potockiego zabawy architekturą

Profesor Jan Wiktor Sienkiewicz (UMK): „Książka Ryszarda Mączyńskiego, zatytułowana Ignacego Potockiego zabawy architekturą, jest monografią kreślącą portret szlachetnego dyletanta (w pozytywnym tego słowa znaczeniu). Ujawnia nieznane szerzej dokonania młodzieńca o wielkich ambicjach i znakomitych predyspozycjach, który potrafił w oparciu o odebraną edukację i własne lektury zyskać szeroką wiedzę na temat architektury, jej dziejów i praktycznego wykorzystania. Postrzegał tę problematykę w perspektywie potrzeb i aspiracji ojczystego kraju, a także koniecznych przemian mentalnych szlachty, której przedstawiciele ciągle skłonni byli traktować architekta jak rzemieślnika, a nie jak twórcę. Tom jest dopełniony aneksem źródłowym, zawierającym pełny tekst pozostawionych w rękopisie Uwag o architekturze przez Ignacego Potockiego, starannie opracowanym pod względem językowym i merytorycznym”.

Profesor Krzysztof Stefański (UŁ): „Publikacja została poświęcona dziełu znamiennemu dla stulecia rozwoju refleksji nad sztuką i początków naukowej historii sztuki, napisanemu przez przedstawiciela ważnego i zasłużonego dla dziejów Polski arystokratycznego rodu. Postać będącą «dzieckiem» doby oświecenia, o różnorodnych zainteresowaniach, zaangażowaną w sprawy narodowe i publiczne, ale wykazującą też wielką atencję dla zagadnień sztuki. Książka ma przemyślaną, logiczną strukturę, napisana jest znakomitym językiem. Autor w precyzyjny sposób prowadzi wywód i w przekonujący sposób uzasadnia swoje racje i hipotezy. Kulminacyjnym momentem okazuje się zaskakująca dla czytelnika pointa, której wszakże nie można zdradzać przed czasem. Ważkim atutem książki są również fragmenty poświęcone Stanisławowi Zawadzkiemu, jednemu z najznakomitszych polskich architektów okresu klasycyzmu, istotnie wzbogacające wiedzę o tym twórcy”.