Direct Communication Method. Norweski 1 (poziom A1)

DIRECT COMMUNICATION METHOD norweski 1 (poziom A1) to unowocześniona i rozszerzona wersja serii książek Direkte Norsk. Jest to podręcznik do skutecznej, samodzielnej lub grupowej nauki języka norweskiego Metodą Bezpośredniej Komunikacji – Direct Communication Method. Docelowo zaplanowany jest komplet trzech podręczników na poziomie zaawansowania A1 – B1.

Dzięki właściwemu stosowaniu podręczników Direct Communication Method szybko zaczniesz aktywnie posługiwać się nowym językiem, będziesz brać czynny udział w rozmowach oraz wypowiadać się w sposób jasny i zrozumiały dla swojego rozmówcy.

Podręczniki Direct Communication Method to:

• konwersacje z życia wzięte i związane z nimi emocje
• tematy często poruszane przez ludzi w codziennych rozmowach – to, co nas otacza, ciekawi, fascynuje, drażni
• język podany w formie dialogu trenera z uczestnikami kursu językowego, którzy będą ci towarzyszyć w nauce
• praktyczne i przydatne słownictwo stosowane w codziennej komunikacji
• przewrotne i nieoczywiste pytania, skłaniające czy wręcz prowokujące do odpowiedniej reakcji językowej
• słówka i zwroty stosowane w różnych kontekstach sytuacyjnych, uwzględniających ich różne odcienie znaczeniowe
• zagadnienia gramatyczne podane tak prosto i przejrzyście, jak tylko można
• ćwiczenia gramatyczno-leksykalne, dzięki którym dodatkowo utrwalisz poznany materiał
• ścieżka dźwiękowa, dzięki której możesz rozwijać umiejętności językowe tam, gdzie chcesz i kiedy chcesz

DIRECT COMMUNICATION METHOD norweski 1 – zawartość gramatyczna:

• Zaimki osobowe w formie podmiotu
• Odmiana czasowników w czasie teraźniejszym – czasowniki regularne i nieregularne
• Tworzenie zdań twierdzących, przeczących i pytań
• Zasada pojedynczego przeczenia
• Szyk wyrazów w zdaniu twierdzącym, przeczącym i pytającym
• Pytania otwarte i zamknięte
• Budowanie schematu pytań
• Konstrukcje też nie, ani… ani
• Rodzajnik nieokreślony w rodzaju męskim, żeńskim i nijakim (norweski)
• Rodzajnik nieokreślony w rodzaju wspólnym i nijakim (duński, szwedzki)
• Forma nieokreślona liczby pojedynczej rzeczowników
• Zaimki osobowe w formie dopełnienia
• Zastosowanie słów ktoś, coś
• Pytania z przyimkiem na końcu zdania
• Opis czynności, którą wykonujemy w danej chwili
• Przysłówki wyrażające częstotliwość zawsze, nigdy itd.
• Nazwy podstawowych części mowy (rzeczownik, czasownik, przymiotnik, przyimek, zaimek)
• Określanie umiejętności robienia czegoś – czasownik móc, umieć, potrafić
• Zdania typu Co to za książka? Jaki to rodzaj książki?
• Zdania typu lubię robić… - czasownik odmieniany i bezokolicznik w jednym zdaniu
• Czasowniki tro oraz synes (duński, norweski), tro oraz tycka (szwedzki)
• Przymiotnik jako przydawka i orzecznik
• Forma określona liczby pojedynczej rzeczowników
• Zaimki wskazujące ten, ta, to
• Zaimki dzierżawcze w liczbie pojedynczej i mnogiej
• Konstrukcja dopełniacza np. Ingos telefon
• Określanie pory dnia i czynności wtedy wykonywanych
• Przymiotnik lille (duński), liten, lita, lite (norweski), liten, litet (szwedzki)
• Przysłówki
• Forma nieokreślona liczby mnogiej rzeczowników
• Jakiś, jakaś, jakieś – pytania, przeczenia, zdania twierdzące
• Konstrukcja jest/są, znajduje/znajdują się
• Forma przymiotnika w liczbie mnogiej
• Forma określona liczby mnogiej rzeczowników

DIRECT COMMUNICATION METHOD norweski 1 – zawartość tematyczna:

• Podstawowe dane osobowe – jak się nazywasz, skąd jesteś, gdzie się urodziłeś, gdzie leży twój kraj, gdzie mieszkasz, gdzie pracujesz
• Frazy powitalne i pożegnalne
• Podstawowe zwroty grzecznościowe
• Nazwy krajów, kontynentów, miast
• Nazywanie przedmiotów: Co to jest?
• Narodowości
• Pory dnia i związane z nimi czynności
• Czynności cykliczne, wykonywane regularnie
• Podstawowe czasowniki służące do określania czynności, którą wykonujesz właśnie teraz
• Języki, którymi mówisz, których się uczysz, które rozumiesz
• Liczby
• Podstawowe działania matematyczne
• Alfabet i literowanie
• Wyrażanie prośby o tłumaczenie
• Podawanie wieku i pytanie o wiek
• Mówienie o zawodzie, pracy, miejscu pracy
• Stan cywilny
• Nazwy podstawowych artykułów spożywczych
• Co lubisz robić, co uwielbiasz, czego nie znosisz
• Cechy charakteru
• Wyrażanie częstotliwości
• Sposoby spędzania czasu wolnego
• Opis przedmiotów i ludzi
• Kolory
• Adres, numer telefonu
• Podawanie czasu
• Konstrukcje od…do
• Posiłki
• Określanie sposobu robienia czegoś
• Określanie położenia
• Zainteresowania
• Dni tygodnia
• Rodzina, członkowie rodziny, przyjaciele
• Wygląd zewnętrzny

DIRECT COMMUNICATION METHOD (DCM) to odmiana metody bezpośredniej opracowana w oparciu o wieloletnie obserwacje i doświadczenia autora, który przeprowadził jak dotąd ponad 30000 lekcji. To metoda uwzględniająca sposób uczenia się odbiorcy oraz poszukująca najbardziej odpowiedniego sposobu dotarcia do magazynu jego zasobów i możliwości. DCM to metoda dopasowana tak dalece jak to możliwe do potrzeb odbiorcy, w szczególności jego umiejętności komunikacyjnych, typu osobowości i zbioru doświadczeń, którym każdy z nas dysponuje. Osnową DCM jest interakcja – bezpośrednia, ludzka – która pomaga w osiągnięciu celu: ukształtowaniu umiejętności komunikacyjnych i swobodnym posługiwaniu się językiem. To ważny czynnik zwłaszcza teraz, w epoce, kiedy kontakt międzyludzki zamienia się w często urwane, niepełne komunikaty wysyłane poprzez urządzenia mobilne w formie emotikonek.

Rozwijanie i doskonalenie umiejętności komunikacyjnych w bezpośrednim kontakcie z żywym człowiekiem to główny cel DCM – tak też zaprojektowane zostały podręczniki DIRECT COMMUNICATION METHOD, prawdopodobnie pierwsze na rynku podręczniki do nauki języków metodą bezpośrednią, przeznaczone dla indywidualnego odbiorcy i do użytku także poza kursami językowymi.

Pomoce do nauki języków (w przeważającej części angielskiego) różnymi odmianami metody bezpośredniej były dotąd używane głównie w ośrodkach językowych. Były to często skrypty przygotowane pod konkretną grupę odbiorców, przeznaczone do użytku wewnętrznego i opierające się na niezbyt atrakcyjnym drylu językowym pytanie-odpowiedź, co pozbawiało zarówno nauczyciela jak i ucznia możliwości kreatywnego użycia języka. Pierwsze skojarzenia prowadziły w takich przypadkach w kierunku Metody Callana, jednak tu wypada wyjaśnić, że Callan nie wymyślił metody bezpośredniej, tylko nadał jej własny kształt, zyskał popularność w latach 60-tych XX wieku i stał się przez to jej najbardziej znanym propagatorem. Zatem: Metoda Callana stanowi odmianę metody bezpośredniej, ale nie każda forma metody bezpośredniej jest Metodą Callana.

Umożliwienie skorzystania szerszemu gronu odbiorców z dostępu do nauki języka z użyciem DCM to swego rodzaju „uwolnienie” metody, co oznacza, że od tej chwili każdy zainteresowany skuteczną nauką komunikowania się może nabyć wybrany podręcznik DCM i rozpocząć przygodę z językiem. Może to zrobić na własną rękę, może zaprosić znajomego lub znajomych, może także wziąć udział w kursie językowym, gdzie poprowadzi go dobrze przygotowany trener (najlepiej Certyfikowany Trener DCM – Certified DCM Coach).

Pojawienie się podręczników DCM na rynku to także obalenie mitu, że nie można nauczyć się języka metodą bezpośrednią we własnym zakresie. Otóż można, tylko trzeba zrobić to we właściwy sposób. Dysponując odpowiednią wiedzą, można z łatwością osiągnąć cel, czyli posiąść umiejętności skutecznego komunikowania się w dowolnym języku – pomoc i wskazówki można znaleźć na stronie wydawnictwa oraz na blogu autora.

Jak wygląda struktura DIRECT COMMUNICATION METHOD (DCM)?

DIRECT COMMUNICATION METHOD (DCM) to metoda bezpośrednia, w której poprzez interakcję ćwiczymy umiejętność właściwego wypowiadania się i komunikowania się, czyli sprawnego posługiwania się narzędziem, jakim jest język.

Poziomy DIRECT COMMUNICATION METHOD:

Poziom I (A1-A2): komunikacja sterowana - na tym etapie uczeń potrzebuje pomocy trenera: bohatera z podręcznika lub realnej postaci na kursie językowym. Chodzi o to, aby zaczął posługiwać się nowym językiem już od pierwszej chwili zetknięcia się z nim, mimo że dopiero zaczyna przygodę i ma raczej niewielki zasób słownictwa.

Poziom II (A2-B1): komunikacja stosowana - tu wzrasta samodzielność ucznia, a trener staje się jego partnerem w coraz bardziej swobodnej rozmowie. Uczeń cały czas ćwiczy nowe struktury, wyrabia przydatne nawyki językowe oraz zbliża się do poziomu niezbyt skomplikowanych improwizacji językowych.

Poziom III (B1 i wyżej): komunikacja twórcza – uczeń i jego trener oraz inni uczestnicy zajęć po prostu ze sobą rozmawiają na dowolny temat: dyskutują, wymieniają się poglądami, budują argumenty, bronią ich itd. Pomoc trenera polega na tym, aby uczeń swoje myśli wyraził jeszcze sprawniej. To poziom swobodnej improwizacji w oparciu o wcześniej wypracowane narzędzia komunikacyjne oraz przydatne nawyki językowe.